W kolarstwie torowym wyróżniamy kilka konkurencji: 

– sprint indywidualny

– sprint drużynowy – odbywa się ze startu zatrzymanego. Trzech zawodników pokonuje trzy okrążenia, a każdy z nich musi prowadzić przez jedno okrążenie

– drużynowy wyścig na dochodzenie – zawodnicy startują po przeciwnych stronach toru, a wygrywa ten, który dogoni rywala lub pokona szybciej określony w regulaminie dystans. Kobiety ścigają się na dystansie trzech kilometrów, mężczyźni czterech

– madison – polega na rywalizacji dwuosobowych zespołów. Kolarze ścigają się na przemian (jeden się ściga, drugi w tym czasie odpoczywa). Charakerystyczne dla madisona są zmiany. Kolarz, który schodzi ze zmiany łapie swojego kolegę lub koleżankę za rękę i wypycha do przodu. Mężczyźni rywalizują na dystansie pięćdziesięciu kilometrów, a kobiety trzydziestu. 

– omnium – składa się z czterech konkurencji (scratch, wyścig na tempo, wyścig punktowy i wyścig australijski (48 okrążeń)

– keirin – grupa od 4 do 9 kolarzy rozpędza się na torze jadąc za dernistą, czyli motocyklistą, którego nie mogą wyprzedzić. Na około trzy okrążenia przed metą motocykl zjeżdża, rozpędzony peleton ściga się aż do mety. Zwycięża ten, który pierwszy przekroczy linię finiszową.